Η ιστορία του δονητή -- update 1

Ο παιχνιδότοπος της ηδονής



Σύμφωνα με τα στατιστικά της αγοράς, εννέα στα δέκα ερωτικά παιχνίδια που διατίθενται από τα sex shops ή μέσω ηλεκτρονικών πωλήσεων, αποτελούν ομοιώματα φαλλού. Γεγονός που οδηγεί στο αναπόδραστο συμπέρασμα ότι η «ροζ» βιομηχανία εξυπηρετεί κυρίως τις ανάγκες των γυναικών -και των γκέι.


Τα faux πέη έχουν μακρά ιστορία που ξεπερνά και αυτήν ακόμα την ανακάλυψη του τροχού. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως ένα φαλλικό αντικείμενο που θεωρείται το αρχαιότερο dildo του κόσμου. Βρέθηκε στην Ισλανδία, είναι φτιαγμένο από κόκκαλο φάλαινας και στην επιφάνειά του υπάρχουν χαραγμένα σύμβολα που θεωρείται ότι αποτελούσαν ημεροδείκτη της έμμηνης περιόδου.

Στην Κίνα έχουν βρεθεί ανάλογα ομοιώματα από μπρούντζο, νεφρίτη, ή ελεφαντόδοντο. Η δική τους ηλικία κυμαίνεται από το 10.000 π.Χ. μέχρι το 8.000 π.Χ. Φθάνοντας στο 500 π.Χ. (και έχοντας -πλέον- το know how) τεχνίτες από την Μίλητο λανσάρισαν τον όλισβο, το πρώτο (επιβεβαιωμένο ιστορικά) ερωτικό προϊόν για γυναίκες.

Πριν φύγουν για τον πόλεμο οι αρχαίοι μας πρόγονοι δώριζαν στις γυναίκες τους αυτό το υποκατάστατο, για να αποτρέψουν τους κινδύνους «κερατώματος» εξαιτίας της στέρησης (ο Αγαμέμνονας φαίνεται πως το παρέλειψε, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα).

Την περίοδο της Αναγέννησης, οι Ιταλοί πρόσθεσαν την πολυτέλεια, με ομοιώματα κατασκευασμένα εξολοκλήρου από χρυσάφι. Οπως και όσα είχαν προηγηθεί, όμως, έπασχαν στο ζήτημα της άνετης και ασφαλούς χρήσης.

Θα έπρεπε να φθάσουμε στα μισά του 19ου αιώνα και στο βουλκανισμό του καουτσούκ, για να βελτιωθούν ριζικά τα πράγματα. Οι τεχνολογικές έρευνες οδήγησαν σε υλικά κατασκευής που μοιάζουν με την ανθρώπινη σάρκα (σιλικόνη κ.λπ.). Παράλληλα, τα ψεύτικα πέη απόκτησαν... ζωή και κίνηση χάρη στις μπαταρίες και άρχισαν να πάλλονται.

Ο παλαιότερος δονητής, πάντως, χρονολογείται από το 1734 που εφευρέθηκε το γαλλικό «tremoussoir» (σε ελεύθερη μετάφραση: αναδευτήρας). Ηταν μια χειροκίνητη συσκευή που παρήγαγε δονήσεις στο ένα άκρο της, με σκοπό τη θεραπεία μιας ιατρικής -τότε- κατάστασης που την ονόμαζαν «θηλυκή υστερία».

Από την εποχή εκείνη άλλαξαν πολλά. Σήμερα η αγορά κατακλύζεται από δεκάδες ερωτικά παιχνίδια που δεν απευθύνονται σε... υστερικές. Προϊόντα για κάθε γούστο και επιθυμία, ικανά να διεγείρουν όλα τα σημεία της «διακεκαυμένης» ζώνης του γυναικείου και ανδρικού σώματος.

Οι κατάλογοι των sex shops περιλαμβάνουν δονητές ειδικά σχεδιασμένους για το σημείο G, ή τον πρωκτό. Δακτυλίδια που σφίγγουν το πέος παρατείνοντας τη διέγερση, καθώς συγκρατούν το αίμα στο εσωτερικό του μορίου.

Συσκευές εκμύζησης που ερεθίζουν τις θηλές του στήθους. Μεταλλικά σφαιρίδια σε κορδόνι, γνωστά ως «μπαλίτσες της Αφροδίτης», που μπαινοβγαίνουν στο αιδοίο ή στον πρωκτό. Ειδικούς μηχανισμούς με έμβολα που συνδυάζουν την κυκλική με την παλινδρομική διείσδυση, αλλά και τα λεγόμενα «ερωτικά έπιπλα» για τον ερεθισμό των γεννητικών οργάνων, ή το μαστίγωμα των οπισθίων.

Το πιο διάσημο από αυτά είναι ο «Ιππος Μπέρκλεϊ».



Το "έπιπλο" αυτό, εμπνεύσθηκε η περιβόητη αγγλίδα πόρνη Τερέζα Μπέρκλεϊ για να «τιμωρεί» τους... πειθήνιους τζέντλεμεν που την επισκέπτονταν.

Ο παχύσαρκος βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος VII (1841-1910) χρησιμοποιούσε ένα ειδικά σχεδιασμένο για τα κιλά του ερωτικό κάθισμα, όταν επισκεπτόταν τον διάσημο (για την πολυτέλεια και τα «προγράμματα» που παρείχε) οίκο ανοχής Le Chabanais, στο Παρίσι.



Το έπιπλο αυτό εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο Ερωτισμού που εδράζει στην «αμαρτωλή» συνοικία Pigalle.

του Άρη Μαλανδράκη/protagon.gr

update...

Μάθε την περίεργη ιστορία του κατεξοχήν ερωτικού “αξεσουάρ”, που ξεκίνησε την …καριέρα του ως ιατρικό εργαλείο κατά της υστερίας!

1880: Χρονιά που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην Ιστορία των Νεότερων Χρόνων. Ο λόγος; Μα φυσικά η ανακάλυψη του πρώτου ηλεκτρομηχανολογικού δονητή από τον δρ. Joseph Mortimer Granville!

Αν νομίζεις ότι η ανακάλυψη αυτή ήταν περιορισμένης σημασίας, κάνεις μεγάλο λάθος. Όχι μόνο είχε τεράστια απήχηση αλλά προηγήθηκε από άλλες ανακαλύψεις, που τις έχεις μέσα στο σπίτι σου και τις χρησιμοποιείς καθημερινά, όπως για παράδειγμα το ηλεκτρικό σίδερο.

Για να γίνουμε και λίγο χρηστικοί, καιρός να μάθεις ότι εκείνη την εποχή θεωρούσαν – και όχι άδικα – ως μοναδική αγωγή κατά της υστερίας, το μασάζ στην περιοχή της κλειτορίδας. Ένα πρόβλημα που οι επιστήμονες της εποχής είχαν ονομάσει «υστερικό παροξυσμό» και που στην εποχή μας λέμε πολύ πιο απλά «έφαγε φρίκη». Έχω λοιπόν να σου δηλώσω ότι υστερία των γυναικών ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα που έψαχναν οι επιστήμονες να βρουν τη λύση του από την Βικτωριανή εποχή, τα πουριτανικά ήθη και έθιμα της οποίας ήταν ό,τι έπρεπε για να φέρουν μια γυναίκα με φυσιολογικές σεξουαλικές ορμές στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης.

Επί δύο αιώνες και πλέον, πετύχαιναν να εκτονώνουν αυτή την υστερία με το χέρι! Ναι, πολύ καλά διαβάζεις, οι γιατροί ιδροκοπούσαν προσπαθώντας να αυνανίσουν …χειροκίνητα τις γυναίκες που έπασχαν από υστερία, μπας και ηρεμήσουν (βλ.φωτό). Άρα, αντιλαμβάνεσαι για την ανακούφιση με την οποία υποδέχτηκαν όλοι τον δονητή. Άνδρες, γυναίκες και φυσικά γιατροί.

Κάθε παράξενη συμπεριφορά που περιελάμβανε – άγχος, ευερεθιστότητα, σεξουαλικές φαντασιώσεις – θεωρούταν ως ένα σύμπτωμα και η ασθενής αποστελλόταν αμέσως για να πάρει ένα χαλαρωτικό μασάζ. Μόνο που τώρα το μασάζ αυτό το αναλάμβανε ο νεοφερμένος δονητής.

Ακμή
Μοντέλα δονητών κάνουν την εμφάνιση τους που κινούνται με ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ άλλα λειτουργούν με μπαταρίες ή αέριο, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν με πετάλια. Οι συσκευές έχουν ταχύτητες που κυμαίνονται 1000 με 7000 παλμούς ανά λεπτό και σύντομα οι τιμές θα γίνουν προσιτές για οικιακή χρήση.
Μοντέλα όπως η “Universal Barker” και η “Gyro-Lator” θα αρχίσουν να διατίθενται στο εμπόριο μέσω των εθνικών εφημερίδων. “Η Δόνησης είναι η ζωή” – λένε κάποιες διαφημίσεις .
Σε πολλούς γυναικείους καταλόγους ο δονητής διαφημίζεται ως ένα εργαλείο κατά της πίεσης και του άγχους των γυναικών, καθώς και ως το μυστικό της νεότητας. Woman’s home companion, αναγράφει χαρακτηριστικά μια διαφήμιση στις ΗΠΑ και δεν υπάρχει τίποτα το πρόστυχο σε αυτό. Τουλάχιστον όχι σε επίπεδο επιστημονικής κοινότητας, που βρήκε ένα σύμμαχο κατά της γυναικείας υστερίας.

Παρακμή
Από τότε, ο δονητής έχει διαγράψει έναν τεράστιο κύκλο, ο οποίος από την απόλυτη αναγκαιότητα έφτασε στο ναδίρ του ταμπού. Μόλις τα τελευταία χρόνια, αρχίζει να γίνεται πιο αποδεκτός σε έναν κόσμο που έχει γεμίσει υστερικούς ανθρώπους (άνδρες και γυναίκες, για να εξηγούμαστε).

Τα προβλήματα και τα ταμπού αρχίζουν, μετά το 1920, όταν οι δονητές κάνουν την εμφάνιση τους στις πρώτες πορνογραφικές ταινίες. Από εκείνη τη στιγμή, ο δονητής αρχίζει να χάνει την εικόνα του ιατρικού εργαλείου και θα αποκτήσει μια αρνητική χροιά, και θα κρατήσει αυτός ο «παρεξηγημένος» χαρακτήρας για αρκετές δεκαετίες.

Οι γυναίκες φρόντιζαν να τον κρύβουν στα πιο απόκρυφα σημεία του σπιτιού για να μην το δει ο σύζυγος και παρεξηγηθεί. Στην αντίπερα όχθη, ήταν μεγάλη προσβολή για τον άντρα, να έχει η γυναίκα του δονητή. Κάτι σαν να τον κεράτωνε ή κάτι σαν να γινόταν μια πρόστυχη δακτυλοδεικτούμενη γυναίκα του δρόμου.

Η καθώς πρέπει κοινωνία έθεσε τον δονητή στο περιθώριο για δεκαετίες και άρχισε τα βαρβιτουρικά και τα αντικαταθλιπτικά, μην ξέροντας τι της φταίει. Ατάκες όπως «στερημένη» και άλλες πιο σκληρές, δίνουν και παίρνουν για να δώσουν έναν πλήρη χαρακτηρισμό. Τελικά, ίσως η λύση να είναι πολύ απλή και να συνοδεύεται από μια γενναία απενοχοποίηση, ανδρών και γυναικών.

Ανάκαμψη
Η αρχή της ανάκαμψης των δονητών στην εκτίμηση της πουριτανικής κοινωνίας μας ήρθε στα 80’s, από την άκρως πουριτανική Αμερική. Εκεί, έκαναν την εμφάνισή τους δειλά – δειλά τα πρώτα sex stores, που είχαν στις προθήκες τους δονητές και άλλα παιχνίδια για sex. Τέτοια ήταν το “Condom Nation” στην Νέα Υόρκη και το “Good Vibrations” στο Σαν Φρανσίσκο. (βλ.φωτό)

Για να έρθουμε στις μέρες μας και να βρούμε τους δονητές να γίνονται και πάλι διάσημοι και πλήρως απενοχοποιημένοι, στην πετυχημένη σειρά Sex and The City. Πλέον στο εξωτερικό, οι γυναίκες ψωνίζουν δονητές μόνες λές και πηγαίνουν σε σούπερ μάρκετ, η Μαντόνα εθεάθη να βγαίνει από τέτοιο κατάστημα μαζί με τον πρώην σύζυγό της Guy Richie (φωτό) γεμάτη σακούλες (!!!), ενώ ακόμα και στην Ελλάδα διοργανώνονται επιδείξεις στο σπίτι από εξειδικευμένους πλασιέ σε στίλ …τάπερ!

Πηγή: menslounge.gr

chemtrails

Τι συμβαίνει με τα chemtrails; Συνέντευξη του Νίκου Κατσαρού.

Ο Νίκος Κατσαρός (φωτο κάτω) είναι χημικός και επιστημονικός συνεργάτης του «Δημόκριτου». Η συνέντευξη έγινε από τον Μηνά Παπαγεωργίου.

Αγαπητέ κ. Κατσαρέ, ξεκινώ αυτή τη συνέντευξη ζητώντας σας να μας εξηγήσετε με λίγα λόγια Τι ακριβώς είναι ταchemtrails ή αλλιώς οι χημικές ουρές που παρατηρούνται στον ουρανό.

Πέρα από στις συμβατικές ουρές που βλέπουμε από τα αεροπλάνα των αερογραμμών (contrails), οι οποίες και εξαφανίζονται μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά και αποτελούνται από κρυστάλλους υδρατμών που ελευθερώνονται από τις ουρές των αεροπλάνων, υπάρχουν και τα chemtrails, χημικές ουρές που ελευθερώνονται από αεροπλάνα τα οποία πετούν σε σχετικάχαμηλό ύψος. Αυτά τα αεροσκάφη συνήθως πετούν χωρίς διακριτικά και είναι τύπου ΚC 10 ή KC 135. Οι ουρές που ελευθερώνονται από τα αεροπλάνα αυτά είναι μεν λευκές, αλλά διαρκούν αρκετές ώρες και πολλές φορές απλώνονται σε ολόκληρο τον ουρανό. Επιπλέον, τα αεροπλάνα αυτά πολλές φορές πετούν σε χιαστί διαδρομές, κάτι που δεν είναι καθόλου συνηθισμένο. Ετσι αυτές οι χημικές ουρές καλύπτουν ολόκληρο τον ουρανό για αρκετές ώρες.

Θα μπορούσατε να μας πείτε από πότε ξεκίνησε να παρατηρείται και να καταγράφεται το φαινόμενο τωνchemtrails ;

Ξεκίνησε να παρατηρείται και να καταγράφεται ως φαινόμενο από τις αρχές του 2000 σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μιλάω για καταγραφές με κοινά χαρακτηριστικά, δηλαδή την παρατήρηση εκπομπών των ουρών αυτών από τα αεροπλάνα του τύπου που ανέφερα προηγουμένως, την πτήση τους σε χαμηλό ύψος και το κυριότερο από όλα την παραμονή τους (σ.σ. των χημικών ουρών) στην ατμόσφαιρα για αρκετές ώρες.

Τις τελευταίες δεκαετίες τα chemtrails έχουν συνδεθεί με θεωρίες συνωμοσίας, που μιλούν για ψεκασμούς με σκοπό τον επηρεασμό της ανθρώπινης σκέψης και διάθεσης, τουκλίματος κ.λπ. Ποια η άποψή σας για όλα αυτά; Εσείς θα αποκλείατε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση δεν έχει επίσημα παραδεχτεί την ύπαρξη των αεροπλάνων αυτών που εκπέμπουν τις χημικές ουρές. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους διεθνείς οργανισμούς είτε είναι ηΕυρωπαϊκή Ένωση είτε είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών. Παρ’ όλα αυτά, έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι γίνονται πειράματα με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Να αναφέρουμε εδώ ότι οι ουρές αυτές περιέχουν σωματίδια από αλουμίνιο και βάριο. Η ηλιακή ακτινοβολία «χτυπά» πάνω σε αυτά τα σωματίδια και ανακλάται. Κατά συνέπεια εισέρχεται στην ατμόσφαιρα λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία, γεγονός που προκαλεί μείωση της θερμοκρασίας. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Οπότε κάποιος μπορεί να υποστηρίξει δικαιολογημένα ότι όλα αυτά γίνονται ανεπίσημα για το καλό της ανθρωπότητας, με σκοπό να περιοριστεί η κλιματική αλλαγή και να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εδώ όμως υπάρχουν δύο βασικές αντιρρήσεις. Η μία είναι; Γιατί δεν τα δημοσιοποιούν σε ολόκληρη την επιστημονική κοινότητα, έτσι ώστε ο κάθε επιστήμονας και η κάθε ερευνητική ομάδα να βοηθήσουν ή να συμμετέχουν με όποιον τρόπο μπορούν; Και η δεύτερη: Γιατί δεν γνωστοποιούν τις προθέσεις τους και σε ολόκληρο τον κόσμο, δεδομένου ότι πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό γίνεται για τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενώ παράλληλα θα καταφέρουν να περιορίσουν και τα σενάρια συνωμοσίας που κυκλοφορούν γι’ αυτή τον υπόθεση;

Το θέμα έφτασε στο παρελθόν και στην Ευρωβουλή, μέσω ερώτησης που κατέθεσε Ολλανδός ευρωβουλευτής στον επίτροπο Περιβάλλοντος, που ήταν τότε ο κύριος Δήμας. Ο κ. Δήμας απάντησε τότε ότι υπάρχουν καταγραφές του φαινομένου, παρ’ όλα αυτά δεν γνωρίζουμε ακριβώς από πού προέρχεται. Ερωτήσεις υπέβαλαν επίσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο πριν από μερικά χρόνια. Οι ερωτήσεις απευθύνθηκαν προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το υπουργείο Ανάπτυξης και το υπουργείο Περιβάλλοντος. Οι απαντήσεις τους ήταν του τύπου «δεν γνωρίζουμε», «δεν συμβαίνουν αυτά τα φαινόμενα», αλλά χωρίς να τεκμηριώνουν τίποτα περισσότερο. Εδώ όμως υπάρχει μια πραγματικότητα την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Τέλος, να αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε πως το θέμα αυτό συζητείται, έστω και σε ανεπίσημο επίπεδα, ακόμα και μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα σε πολλά μέρη του κόσμου.

Προηγουμένως κάνατε λόγο για κάποια στοιχεία με τα οποία βομβαρδίζεται η ατμόσφαιρα. Ακόμα και αν όντως οι συγκεκριμένοι ψεκασμοί γίνονται με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν ο «ψεκασμός» με αυτού του είδους τα στοιχεία μπορεί να επηρεάσει τον ανθρώπινο ψυχισμό. Και αν ναι, με ποιον τρόπο;

Οπωσδήποτε επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Δεδομένου ότι τόσο το αλουμίνιο και ιδιαίτερα το βάριο είναι ισχυρά νεκροτοξικά. Επομένως, κάποια στιγμή, τα σωματίδια αυτά θα φτάσουν από την ατμόσφαιρα και στο έδαφος. Θα περάσουν στην τροφική αλυσίδα, στον υδροφόρο ορίζοντα και από εκεί θα προκαλέσουν βλάβες στο περιβάλλον, θα επηρεάσουν το οικοσύστημα, αλλά κυρίως και την ανθρώπινη υγεία. Για αυτό ίσως έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι μαζί με το αλουμίνιο και το βάριο υπάρχει και μια συνθετική ύλη, η οποία διατηρεί στην ατμόσφαιρα τα στοιχεία αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στην πρώτη σας απάντηση αναφερθήκατε σε κάποιους συγκεκριμένους τύπους αεροσκαφών. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν έχουν φωτογραφηθεί τα συγκεκριμένα αεροσκάφη και αν ναι, τι ακριβώς φημολογείται σχετικά με την προέλευσή τους.

Σαφέστατα και έχουν φωτογραφηθεί. Στο Διαδίκτυο, τόσο σε ιστοσελίδες όσο και σε blogs μπορεί κανείς να βρει εκατοντάδες φωτογραφίες από αυτά τα αεροσκάφη, καθώς και από τις ουρές τις οποίες αφήνουν. Το αεροπλάνα αυτά πετούν χωρίς διακριτικά, έχουν λευκό χρώμα, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει εξακριβωθεί από πού απογειώνονται και πού προσγειώνονται. Πριν από μερικούς μήνες, κάποιοι ανέφεραν ότι απογειώνονται από στρατιωτικά αεροδρόμια και προσγειώνονται σε στρατιωτικά αεροδρόμια, οπότε δεν είναι και απαραίτητο να δημοσιοποιούν τις διαδρομές πτήσεών τους.

Τον Μάρτιο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε παρουσία σας μια ημερίδα με διεθνή συμμετοχή για τα chemtrails στο νησί της Αίγινας. Το θέμα αυτό συζητήθηκε πρόσφατα και σε ένα διεθνές συνέδριο στην Καλιφόρνια. Θα μπορούσατε να μας μεταφέρετε το κλίμα από όλες αυτές τις συζητήσεις;

Θα έλεγα ότι το κύριο θέμα συζήτησης όλων αυτών των συναντήσεων (αλλά και της Διεθνούς Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη) ήταν η Γεωμηχανική.

Η Γεωμηχανική είναι ένας καινούργιος τομέας της τεχνολογίας και της επιστήμης, που προτείνει προγράμματα σε παγκόσμια κλίμακα για την αντιμετώπιση φαινομένων που απασχολούν ολόκληρο τον πλανήτη. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: Ένα αντικείμενο της Γεωμηχανικής είναι να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Η Γεωμηχανική έχει ως πατέρα της τον Edward Teller, ο οποίος είναι ο πατέρας της υδρογονοβόμβας. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60-70, αλλά και πολύ πρόσφατα, στη δεκαετία του ‘90, πρότεινε σε Αμερικανούς προέδρους ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, βομβαρδίζοντας την ατμόσφαιρα με σωματίδια τα οποία θα ανακλούσαν την ηλιακή ακτινοβολία. Έκτοτε άρχισε να αναπτύσσεται αυτός ο κλάδος της επιστήμης της Γεωμηχανικής, που προσπαθεί με διάφορους τρόπους να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου και όχι μόνο.

Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Paul Crutzen (είχε πάρει το Νόμπελ χημείας το 1986, ανακαλύπτοντας την τρύπα του όζοντος) πρότεινε κάτι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει με τα chemtrails. Είπε δηλαδή ότι αν εκπέμψουμε σωματίδια στην ατμόσφαιρα, σε αρκετά μεγάλο ύψος, πάνω στα οποία θα πέσει η ηλιακή ακτινοβολία, τότε θα εισέλθει λιγότερη ακτινοβολία στην ατμόσφαιρα και θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Έκανε μάλιστα και έναν ενδιαφέροντα παραλληλισμό με ένα φαινόμενα που παρατηρήθηκε στην έκρηξη του ηφαιστείουPinatubo στις αρχές πις δεκαετίας του ‘90.

Μία ακόμα ενδιαφέρουσα άποψη ανήκει στον υπουργό Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Steven Chu (επίσης Νομπελίστας), ο οποίος και πρότεινε να βαφτούν οι στέγες των σπιτιών λευκές ιδιαίτερα στις περιοχές της Μεσογείου και στις περιοχές που είναι κοντινότερα στον ισημερινό, ώστε να ανακλάται μεγαλύτερο ποσοστό ηλιακής ενέργειας και να αντιμετωπιστεί τα φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Υπάρχουν λοιπόν διάφορες λύσεις που έχουν προταθεί από τον κλάδο της επιστήμης που ονομάζεται Γεωμηχανική. Αυτές οι λύσεις όμως δεν αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας, της αύξησης των εκπομπών λόγω του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά μας δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουμε προσωρινά τα προβλήματά μας, δίχως να λύνουμε το θέμα. Διότι κανείς από αυτούς δεν στέκεται στα ότι η αύξηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κάποια στιγμή θα επηρεάσει οπωσδήποτε και το περιβάλλον και την υγεία και ολόκληρα τα οικοσυστήματα.

Γι’ αυτό είμαι ριζικά αντίθετος με τις μεθοδεύσεις αυτές της Γεωμηχανικής. Πιστεύω ότι η επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα και παγκοσμίως πρέπει να πάρει μια πολύ αυστηρά και σοβαρή θέση ενάντια στις λύσεις που προτείνει η Γεωμηχανική, διότι αυτές οι λύσεις είναι προσωρινές και επηρεάζουν αρνητικά τόσο το περιβάλλον όσο και την ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα.

Ξαναγυρίζουμε λίγο στην Ελλάδα και στο θέμα τωνchemtrails. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν έχουν επικοινωνήσει μαζί σας πολίτες ή συγκεκριμένοι φορείς μεταφέροντας τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους για το συγκεκριμένο θέμα.

Έχουν επικοινωνήσει και συνεχίζουν να επικοινωνούν μαζί μου πάρα πολλοί άνθρωποι από όλα την Ελλάδα, σχεδόν από κάθε περιοχή τας χώρας. Οι άνθρωποι αυτοί αναφέρουν πως παρατηρούν αεροψεκασμούς που δεν έχουν καμία σχέση με τους ψεκασμούς που γίνονται πάνω από γεωργικές εκτάσεις. Κάνουν λόγο για πτήσεις πάνω από κατοικημένες περιοχές και μάλιστα πριν από μερικούς πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση στον Βόλο γι’ αυτό ακριβώς το ζήτημα, με τη συμμετοχή πάνω των 300 ατόμων.

Οι περισσότεροι από τους μάρτυρες αναφέρουν ότι μετά την παρατήρηση αυτών των αεροψεκασμών εμφανίζουν πόνους στις κλειδώσεις, έχουν πονοκεφάλους, ζαλάδες, αδιαθεσίες κ.λπ. Θα ήθελα να αναφέρω ένα επίσημα καταγεγραμμένο γεγονός, το οποίο και έλαβε χώρο στις αρχές του 2000 σε μια μικρή πόλη του Καναδά 3.500 κατοίκων που ονομάζεται Espanola. Μετά από κάποιους αεροψεκασμούς που πραγματοποιήθηκαν πάνω από την πόλη, το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού εμφάνισε συμπτώματα από μια παράξενη ίωση-γρίπη. Αμέσως κλήθηκαν οι Αρχές Υγείας του Καναδά. Οι ειδικοί εξέτασαν τους κατοίκους και πράγματι διαπίστωσαν και κατέγραψαν στην έκθεσή τους ότι το 90% των κατοίκων της μικρής αυτής πόλης είχε εμφανίσει συμπτώματα κάποιας παράξενης ίωσης. Ουδέποτε είπαν από πού προήλθε και τι ακριβώς συνέβη.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς προσωπικά ό κάποιος φορέας που συνδέεται ίσως με την Ένωση Ελλήνων Χημικών σκοπεύει ή έχει τα περιθώρια να προχωρήσει στη δημοσίευση κάποιας επίσημης έκθεσης πάνω σε αυτό το θέμα. Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο;

Για να κατατεθεί μια τέτοια έκθεση πρέπει να πραγματοποιηθεί από κρατικό φορέα, έτσι ώστε να θεωρηθεί αξιόπιστη. Δεν μπορεί ένας οποιασδήποτε ερευνητής ή ερευνητική ομάδα (όσο αξιόλογοι και αν θεωρούνται) να κάνουν τέτοιου είδους πειράματα κι αυτά να αποκτήσουν αυτόματα το χαρακτήρα του έγκυρου. Πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει η συμμετοχή και του κρατικού φορέα.

Εάν και εφόσον λοιπόν κάτι τέτοιο επιτευχθεί, ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί μετά;

Η ερευνητική ομάδα πρέπει να συλλέξει δείγματα, κατά προτίμηση από την ατμόσφαιρα, αμέσως μετά την πτήση τέτοιου είδους αεροσκαφών ψεκασμού. Το ίδιο ακριβώς θα πρέπει να κάνει και ο κρατικός φορέας. Στη συνέχεια τα δείγματα πρέπει να αναλυθούν εκατέρωθεν και να συγκρίνουν τα αποτελέσματα. Τότε μόνο η συμμετοχή της ερευνητικής ομάδας θα θεωρηθεί αξιόπιστη. Γιατί εάν πάρω π.χ. «εγώ», ανεξάρτητα, δείγματα από το έδαφος, θα πουν ότι αυτός «έβαλε λίγο παραπάνω αλουμίνιο», κάποιος άλλος θα πει «έβαλε λίγο βάριο» κ.ο.κ.

Στις ΗΠΑ διενεργήθηκαν τέτοιες έρευνες από σοβαρά πανεπιστήμια. Πραγματοποίησαν πτήσεις αμέσως μετά την παρατήρηση αεροψεκασμών, συνέλεξαν σε φίλτρα τον αέρα και τη σκόνη και διαπίστωσαν αυξημένη συγκέντρωση αλουμινίου και βαρίου.

Κύριε Κατσαρέ, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου απαγορεύτηκαν τα χημικά και βιολογικά όπλα που στρέφονταν κατά του ανθρώπου. Θεωρείτε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου ο κανόνας αυτός επανεξετάζεται, έστω και με αυτόν τον αθόρυβο και σιωπηλό τρόπο;

Είμαι βέβαιος ότι κανόνας αυτός επανεξετάζεται αθόρυβα και σιωπηλά. Ας μην ξεχνάμε τι έγινε κατά τα διάρκεια και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου και είδαμε τα αποτελέσματα τας χρήσης της ατομικής βόμβας. Επίσης, στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου τη χρήση των χημικών και βιολογικών όπλων... Είμαι σίγουρος ότι και τώρα ετοιμάζουν τα όπλα τας μαζικής καταστροφής της επόμενης γενιάς, τα οποία δεν πρόκειται να είναι ούτε πυρηνικά ούτε χημικά ή βιολογικό. Πιστεύω ότι πρόκειται να δούμε όπλα που θα έχουν τα δυνατότατα να αλλάζουν το κλίμα.

Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Σκεφτείτε να διεξήγαμε ως χώρα πόλεμο με την Βουλγαρία και να κατορθώναμε επί ένα μήνα να πέφτουν καταρρακτώδεις βροχές εκεί. Θα είχε πλημμυρίσει ολόκληρη η χώρα τους και θα είχαν παραδοθεί Χωρίς να υπάρχει ανάγκη να μεταβούν δικά μας στρατεύματα εκεί. Το ίδιο θα συνέβαινε εάν η μεταβολή του κλίματος αφορούσε μια ξηρασία. Τέτοιου είδους πειράματα αποβλέπουν στην αλλαγή του κλίματος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και τα chemtrails, διότι κατά κάποιον τρόπο σε αυτό αποβλέπουν, δηλαδή στην αλλαγή του κλίματος.

Αξίζει να υπενθυμίσω στους αναγνώστες σας ότι στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στην Αλάσκα έχουν εγκαταστήσει κεραίες που μεταφέρουν μικροκύματα υψηλής και χαμηλής συχνότητας.

Αυτά τα μικροκύματα διασχίζουν την ατμόσφαιρα, ανοίγουν την ιονόσφαιρα, με αποτέλεσμα φορτισμένα σωματίδια να εισέρχονται στη Γη, και έχουν τα δυνατότατα να προκαλέσουν βραχυκυκλώματα σε αυτοκίνητα, σε αεροπλάνα, σε τρένα, σε πλοία κ.ά. Έτσι μια ολόκληρη πόλη ή και χώρα αδρανοποιείται, από τη στιγμή που τα φορτισμένα σωματίδια από την ιονόσφαιρα εισέρχονται στη Γη. Αυτού του είδους τα πειράματα γίνονται στο πλαίσιο του προγράμματος HAARP.

Παρόλο που επίσημα αναφέρεται ότι τα πειράματα αυτά γίνονται για να βελτιωθούν οι επικοινωνίες μεταξύ των υποβρυχίων σε μεγάλο βάθος ή οι επικοινωνίες μέσα στη γη σε βαθιά ορύγματα, κανείς δεν αποκλείει ότι γίνονται και πειράματα έστω για τη μερική μεταβολή του κλίματος. Όμως το άρθρο 6 των Ηνωμένων Εθνών απαγορεύει να γίνονται πειράματα τα οποία αποβλέπουν στην αλλαγή του κλίματος κι αυτός είναι και ο λόγος που γίνονται με κάποια μυστικότατα αυτού του είδους οι προσπάθειες.

Έτσι λοιπόν τα καινούργια όπλα μαζικής καταστροφής που θα δούμε τα επόμενα χρόνια θα είναι όπλα μεταβολής του κλίματος. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί επίσημες εκθέσεις συμβούλων των Αμερικανών προέδρων (όπως του Μπρεζίνσκι), σύμφωνα με τις οποίες προσπαθούν να επηρεάσουν όχι μόνο το κλίμα αλλά ακόμα και την ανθρώπινα συμπεριφορά.

Από το περιοδικό «ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ» - ένθετο της εφημερίδας ‘Ελεύθερος Τύπος’, τεύχος 25, 23 Σεπτεμβρίου 2010.

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ...

...... Σαν πρώτη ανάρτηση, οφείλω να εξηγήσω τους λόγους που με έκαναν να φτιάξω και εγώ ένα blog.  Όλα αυτά τα χρόνια στο ιντερνετ έχω δει πολλά και διάφορα και έτσι αποφάσισα να τα μοιραστώ μαζί σας. Δεν θα υπάρχει συγκεκριμένη γραμμή αλλά ότι νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον  θα το αναρτώ, ότι με ενοχλεί θα το γράφω και όταν θέλω να τα χώσω θα τα χώνω. Δεν θα υπάρχουν κανόνες  εδώ όπως δεν υπάρχουν και γενικά στο ιντερνετ.